Όταν μιλάμε για καλοήθεις όγκους, αναφερόμαστε σε όγκους οι οποίοι δεν διηθούν, δεν δίνουν μεταστάσεις και δεν διαιρούνται αδιάλειπτα και αλόγιστα. Η μη μετάσταση ενός όγκου αποτελεί το χαρακτηριστικό στο οποίο ο θεράπων ιατρός εστιάζει την προσοχή, καθώς η διερεύνηση του συγκεκριμένου χαρακτηριστικού τον ενδιαφέρει κλινικά, με σκοπό την καλύτερη δυνατή πρόγνωση της νόσου.
Διάγνωση των Καλοήθων Όγκων και Θεραπεία
- Ιατρική Ακριβείας
- Χωρίς αντισυλληπτικά και Συνθετικές Ορμόνες
- Εξειδικευμένες Εξετάσεις
- Εξατομικευμένα πρωτόκολλα θεραπείας
Οι τρόποι με τους οποίους ένας όγκος μπορεί να δώσει μεταστάσεις είναι μέσω του αίματος (αιματογενείς μεταστάσεις), της λέμφου (λεμφογενείς μεταστάσεις), ενώ ενδέχεται να προκληθούν μεταστάσεις σε παρακείμενα όργανα και ιστούς.
Νεοπλάσματα
Κατ’ ουσίαν, ο όρος «όγκος» αποδίδει στη Σύγχρονη ιατρική την έννοια του νεοπλάσματος, το οποίο αποτελεί μία μη ομαλή μάζα ιστού, που αναπτύσσεται ως απόρροια της νεοπλασίας. Αυτό που χαρακτηρίζει τη νεοπλασία έγκειται στον ανώμαλο πολλαπλασιασμό των κυττάρων, μέσω του οποίου διαμορφώνεται μία μάζα ή ένας όγκος. Τα νεοπλάσματα διακρίνονται σε καλοήθη, προ-κακοήθη και σε κακοήθη (καρκινικά). Τα καλοήθη νεοπλάσματα, συνήθως, λήγουν με την κατάληξη –ωμα, όπως λίπωμα, αδένωμα κ.ά.
Οι καλοήθεις όγκοι, επομένως, δεν είναι καρκίνοι. Πρόκειται για συγκεντρώσεις κυττάρων, ο πολλαπλασιασμός των οποίων πραγματοποιείται ταχύτερα από όσο θα έπρεπε. Σε γενικές γραμμές, λοιπόν, οι καλοήθεις όγκοι δεν προξενούν βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό, παρά μόνο επιφέρουν την ανάπτυξη ενός ισχυρού, ινώδους περιβλήματος γύρω τους.
Μπορεί, μάλιστα, να επηρεάσουν διάφορους ιστούς. Λόγου χάρη, οι περισσότεροι όγκοι του σώματος της μήτρας θεωρούνται καλοήθεις. Τα κύτταρα των καλοηθών όγκων, όμως, δεν εισβάλλουν σε γειτονικούς ιστούς και δεν μεταφέρονται σε άλλα μέρη του σώματος, εν αντιθέσει με τα κύτταρα των κακοηθών όγκων. Παρά ταύτα, σε περίπτωση που το μέγεθος τους διογκωθεί, ενδέχεται να ασκηθεί πίεση στα γύρω όργανα.
Οι τύποι των Νεοπλασμάτων
Τα νεοπλάσματα κατατάσσονται σε διάφορους τύπους και κατηγορίες, με κριτήριο το είδος του ιστού από τον οποίο προέρχονται και επηρεάζουν. Οι κατηγορίες αυτές είναι οι ακόλουθες:
- Νεοπλάσματα επιθηλιακού ιστού.
- Νεοπλάσματα ερειστικού και συνδετικού ιστού, εκτός του αιμοποιητικού ιστού.
- Νεοπλάσματα αιμοποιητικού ιστού.
- Νεοπλάσματα νευρικού ιστού.
- Ειδικά νεοπλάσματα.
Οι ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά των Καλοηθών Νεοπλασμάτων
Τα καλοήθη νεοπλάσματα αναπτύσσονται τοπικά, προσιδιάζουν στο μητρικό ιστό, είναι περιγεγραμμένα και διαθέτουν κάψα. Ένα επιπλέον βασικό τους γνώρισμα συνίσταται στο ότι δεν διηθούν τους παρακείμενους ιστούς και δεν κάνουν μεταστάσεις σε άλλα όργανα. Επομένως, δεν υποτροπιάζουν και δεν ενέχουν τον κίνδυνο θανάτου.
Παρ’ όλα αυτά, αν ένα καλόηθες νεόπλασμα αναπτυχθεί και αυξηθεί το μέγεθος του, εντείνεται η πιθανότητα πρόκλησης τοπικής βλάβης, με τελικό επακόλουθο τη δημιουργία πιεστικών προβλημάτων σε όργανα της γύρω περιοχής. Αντίθετα, ένα κακοήθες νεόπλασμα μπορεί να καταστεί ικανό να διηθεί και να δώσει μεταστάσεις, καταστρέφοντας γειτονικούς ιστούς και όργανα.
