Ιατρική Ακριβείας

Από την  αρχαιότητα, η διάγνωση και η θεραπεία επιτυγχάνονταν μέσω της παρατήρησης, δίχως να παρέχεται η δυνατότητα να δούμε μέσα στο ανθρώπινο σώμα την οποιαδήποτε ανεπάρκεια και ανισορροπία. Η Ιατρική προσέγγιση ήταν  αμιγώς επαγωγική, μέχρι που ανακαλύφθηκε η πενικιλίνη, γεγονός που πυροδότησε τη μετάβαση της Ιατρικής Επιστήμης σε μία άλλη εποχή.

Η χορήγηση αντιβιοτικών, καθώς και οι ραγδαίοι ρυθμοί με τους οποίους εξελίχθηκε η Ιατρική στον τομέα των χειρουργικών επεμβάσεων, αποτέλεσαν παράγοντες που βοήθησαν σημαντικά στο να σώζονται καθημερινά εκατομμύρια ζωές στον πλανήτη. Η Ιατρική Επιστήμη έχει σημειώσει αλματώδεις επιτυχίες όσον αφορά στη διαχείριση των επειγόντων περιστατικών, καταστάσεις που αποτελούν άμεσο κίνδυνο και απειλή για την ανθρώπινη ζωή.

Ωστόσο, όσον αφορά στην πρόληψη, τα προληπτικά check-up, τα διαγνωστικά test και οι συνήθεις αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις, που διενεργούνται πλέον μαζικά τα τελευταία 50 έτη, αποτελούν την κλασική αλλά ήδη ετεροχρονισμένη Ιατρική προσέγγιση στον τομέα της Πρόληψης.

Μέχρι τώρα, δεν είχαν αναπτυχθεί οι κατάλληλες μέθοδοι και δεν υπήρχε τρόπος να επιτευχθεί η διαχείριση μίας νόσου στα αρχόμενα στάδια. Το μόνο που μπορούσε να καταστεί εφικτό ήταν η διαχείριση μίας ασθένειας, εφόσον η νοσηρότητα είχε ήδη εκδηλωθεί. Καθίσταται επομένως πασιφανές ότι η παρούσα Ιατρική προσέγγιση αποδεικνύεται παρωχημένη και πεπερασμένη, καθώς αδυνατεί να προσφέρει ουσιαστικά αποτελέσματα όσον αφορά στην πρόληψη και θεραπευτική αντιμετώπιση του εκάστοτε νοσήματος.

Η ταχεία εξέλιξη της Ιατρικής Επιστήμης στον Τομέα της Πρόληψης και Διαχείρισης των Νοσημάτων

Τα τελευταία 20 έτη, η Ιατρική Επιστήμη έχει εξελιχθεί με γοργούς ρυθμούς στον Τομέα της Πρόληψης, καθώς έχει πραγματωθεί η ανίχνευση τρόπων και μεθόδων που συμβάλλουν στην ανεύρεση της νόσου που επίκειται να εκδηλωθεί ή στον εντοπισμό μίας πάθησης που εξελίσσεται.

Πλέον, παρέχεται η δυνατότητα πρόσληψης πληροφοριών από πολλαπλές πηγές μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Λόγου χάρη, οι μετρήσεις μικρών μορίων με κλινικά σημαντική πληροφορία, καθώς και η άντληση πληροφοριών που σχετίζονται με τις συνήθειες του τρόπου ζωής και του τρόπου με τον οποίο αυτές επιδρούν στο γονιδίωμα μας, αποτελούν παραμέτρους που συντελούν στη συλλογή δεδομένων, τα οποία οδηγούν στη διαμόρφωση μίας πλήρους εικόνας για την κλινική κατάσταση της υγείας του ατόμου.

Η βασικότερη βέβαια καινοτομία της Ιατρικής Επιστήμης συνίσταται στην αξιολόγηση των δεδομένων που παρέχονται μέσα από τη μέτρηση της έκφρασης των γονιδίων μας. Με αυτές τις μεθόδους, μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς αφενός η πιθανότητα εμφάνισης μίας νόσου πριν από την κλινική της εκδήλωση και αφετέρου ο ακριβής μηχανισμός της ασθένειας, όταν έχει ήδη εκφραστεί.

Μετέπειτα, βάσει των διαγνωστικών ευρημάτων, παρέχεται η δυνατότητα εκπόνησης εξατομικευμένων μοντέλων περίθαλψης για τον κάθε ασθενή ξεχωριστά. Με τη βοήθεια των συγκεκριμένων θεραπευτικών πρωτοκόλλων, μπορεί να επιτευχθεί αποτελεσματικά η πρόληψη της εμφάνισης ενός νοσήματος ή η αποτελεσματικότερη διαχείριση αυτού, σε περίπτωση που έχει ήδη παρουσιαστεί στον ανθρώπινο οργανισμό.

Οι Σύγχρονες Διαγνωστικές και Θεραπευτικές μέθοδοι της Ιατρικής Ακριβείας

Αυτή η δυνατότητα ανίχνευσης του ανθρώπινου γονιδιώματος έχει οδηγήσει στη μετάβαση της Ιατρικής σε μία νέα εποχή, στην Ιατρική Ακριβείας. Μέσα σε 20 χρόνια, η διερεύνηση  του συνόλου των γονιδίων μας μετεπήδησε από το ερευνητικό επίπεδο στη φαρέτρα του Ιατρού. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο κάθε ασθενής, πλέον, μπορεί να αποκτήσει πλήρη πρόσβαση στις πληροφορίες που απαρτίζουν τον ατομικό βιολογικό του προγραμματισμό.

Μέσα από την έγκαιρη ανίχνευση των παραγόντων κινδύνου και της προδιάθεσης που παρουσιάζει ο ανθρώπινος οργανισμός για την ανάπτυξη νόσων, παρέχεται η ευκαιρία εξατομικευμένης διάγνωσης, επιλογής των καταλληλότερων ιατρικών πρωτοκόλλων, καθώς και η δυνατότητα εφαρμογής στοχευμένων παρεμβάσεων στον τρόπο ζωής, στις καθημερινές συνήθειες και στη διατροφή. Ο απώτερος στόχος όλων αυτών έγκειται στον έλεγχο και στην εξασφάλιση της υγείας μας.

Με τη βοήθεια των συγκεκριμένων μεθόδων πρόληψης, καθίσταται εφικτή η αποκρυπτογράφηση του ενδεχόμενου ανάπτυξης μίας ασθένειας. Η πρόσβαση που έχουμε σε αυτού του είδους την πληροφορία συνεπάγεται τη δυνατότητα ελέγχου του αποτελέσματος, με τη βοήθεια των κατάλληλων χειρισμών.

Η συμβολή της «Ιατρικής Ακριβείας» στην εξατομικευμένη θεραπευτική αντιμετώπιση Χρόνιων, Μεταβολικών και Αυτοάνοσων Νοσημάτων

Όσον αφορά στους ήδη πάσχοντες από Χρόνια, Μεταβολικά ή/και Αυτοάνοσα Νοσήματα, παρέχεται η δυνατότητα ανίχνευσης του ακριβούς μηχανισμού και της παθοφυσιολογίας της εκάστοτε νόσου. Ακολούθως, μπορούν να στοιχειοθετηθούν εξατομικευμένα πρωτόκολλα θεραπείας, τα οποία διαμορφώνονται με γνώμονα πολλαπλούς παράγοντες, όπως είναι η νόσος, τα αίτια που οδήγησαν στην εμφάνιση της, η ηλικία του ασθενούς και η συνολική κατάσταση της υγείας του.

Διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες μπορεί να παρουσιάζουν διαφορετική ευπάθεια σε ασθένειες και διαφορετική ανταπόκριση στις θεραπευτικές προσεγγίσεις. Όλα αυτά καθιστούν απαραίτητη την ανάγκη εξατομίκευσης των πραγμάτων, μέσω της εκπόνησης εντελώς ξεχωριστών ιατρικών παρεμβάσεων.

Χάρη σε αυτό το μεγάλο άλμα και επίτευγμα της Ιατρικής Επιστήμης, διατίθενται, πλέον, στη φαρέτρα των Ιατρών οι απαραίτητες γνώσεις για τις μεθόδους αποτελεσματικότερης πρόληψης και αυστηρά στοχευμένης και εξατομικευμένης θεραπείας οποιουδήποτε νοσήματος.